1.13. Niespodzianka

Głośny dźwięk dzwonka do drzwi wyrwał mnie ze snu. Zaskoczona spadłam z kanapy. Wydarzenia z ostatniej nocy wróciły do mnie w jednym momencie, sprawiając że poczułam się oszołomiona. Potrząsnęłam głową aby obudzić się do końca. Postanowiłam, że muszę dziś porozmawiać z Kris co tak naprawdę się wydarzyło. Dzwonek zadzwonił ponownie.
- Możesz otworzyć Soph? Jestem lekko zajęta - usłyszałam krzyk przyjaciółki ze szczytu schodów.
- Jasne! - odpowiedziałam radośnie. Dziś będzie dzień bez One Direction. Bez Harrego, Zayna, Liama, Nialla i Louisa. O co więcej mogłabym prosić?
Tylko to wkurzające pukanie do drzwi. Ludzie w tych czasach nie są zbyt cierpliwi. Pukanie rozległo się ponownie.
- Dobra, dobra. Już idę! - krzyknęłam kierując się w stronę drzwi. Osoba zadzwoniła ponownie. Westchnęłam otwierając drzwi.
- Niespodzianka - wykrzyknął chrapliwy głos z brytyjskim akcentem.
Głośno wypuściłam powietrze, próbując zamknąć drzwi, tak szybko jak zobaczyłam loki. Ale Curly wcisnął stopę między próg, i otworzył je, mocno popychając. Jego siła była większa od mojej. Upadłam na drewnianą posadzkę. Pięć największych koszmarów mojego życia, weszło do środka wyglądając na wściekłych. Próbowałam się podnieść ale Harry i Niall doskoczyli do mnie i przytrzymali na ziemi.
- Sophie, kto to... - Kristen zatrzymała się widząc One Direction.
- Zayn? - powiedział Harry, stale patrząc się na mnie. Starszy chłopak pokiwał głową i wbiegł po kilku schodkach, aby dołączyć do Kristen. Na moje nieszczęście zaczął całować ją z pasją.
- Co do...
- Lepiej się zamknij, albo znajdę coś, czym cię uciszę - Harry gotował się ze złości. Przygwoździł mnie do ziemi. Patrzyłam się na niego jak przestraszone zwierze. Zayn i Kristen przerwali pocałunek. Moja przyjaciółka zaczerwieniła się. Popatrzyła na mnie ze skruchą.
- Przepraszam Sophie. W dzień spotkania, zapytali mnie czy jestem twoją przyjaciółką, a gdy potwierdziłam, wzięli mój adres i numer telefonu, i powiedzieli, ze któregoś dnia może im się to przydać. Zadzwonili wczoraj, kiedy byłaś ze mną. Obiecali mi pocałunek z Zaynem, jeżeli cię im oddam.
- I wybrałaś pocałunek ze sławną osobą, która swoją drogą jest kompletnym chujem, zamiast bezpieczeństwa twojej najlepszej przyjaciółki? - zauważyłam, próbując wyrwać się z uścisku chłopców.
- Pogarszasz tylko sprawę Soph, nawet nie masz pojęcia jak bardzo - przerwał wkurzony Zayn w reakcji na moją obrazę.
- Dzięki Kristen ale teraz musimy już spadać. Za mniej niż godzinę mamy ważny lot - zakończył Louis otwierając frontowe drzwi.
- Nie! Nigdzie z wami nie idę! Puszczajcie! - miotałam się na podłodze, gdy cała piątka próbowała mnie podnieść. Kopałam i biłam na oślep, próbując się uwolnić, gdy wynosili mnie na zewnątrz.
- Nie proszę! - powiedziałam szlochając. Chciałam złapać się czegoś, co mogłoby ich zatrzymać. Zobaczyłam ich vana z dwoma ochroniarzami za kierownicą. Gwałtownie poruszyłam się w ich ramionach, nie chcąc wchodzić do środka.
Chłopcy praktycznie wrzucili mnie do środka. Z łoskotem uderzyłam o podłoże, 1D wsiadło i zamknęło za sobą drzwi. Zauważyłam, że siedzenia są wyjęte, a na podłodze leży pięć poduszek, ustawionych w kręgu. Chłopcy usiedli na nich, krzyżując nogi, pozostawiając mnie w środku okręgu. Zayn złapał mocno moje ręce i zakuł je w kajdanki za moimi plecami. Z powrotem popchnął mnie w środek koła.
- Możecie ruszać. Tylko szybko, nie chcemy się spóźnić na samolot - rzucił Harry do kierowcy. Van obudził się do życia i szybciej niż mogłam się spodziewać, zobaczyłam jak wszystko co mi znane odpływa w zapomnienie. Spojrzałam na ich wkurzone miny i zaczęłam płakać.
- Podoba mi się twoja piżama - powiedział Louis. Odwróciłam głowę w jego kierunku. Spodziewałam się uśmiechu, ale jego twarz jest twarda, bez emocji - Ale czegoś w niej brakuje, nie sądzicie? Liam, co sugerujesz, abyśmy zrobili? - kontynuował.
- Myślę, że brakuje jej pewnego rodzaju penetracji - odpowiedział chłopak. Odwróciłam głowę w jego stronę aby zobaczyć, jak trzyma między palcami sex zabawkę(butt-plug*). Pokręciłam głową, modląc się cicho, aby nie zrobili tego, co przyszło mi na myśl. Samochód przejechał po wybojach, sprawiając, że wszyscy podskoczyliśmy i z powrotem wylądowaliśmy na podłodze. Tylko, że chłopcy mieli poduszki, a ja nie. Bolało.
- Ałłła - dźwięk sam wydostał się z moich ust. Chłopcy uśmiechnęli się obleśnie.
- Przysięgam, że będzie bolało bardziej - Liam chwycił mnie i umieścił na sobie, tak ze leżałam płasko na brzuchu. Zaczęłam się szarpać i wyrywać ale Harry przytrzymał moje nogi, a Liam zdjął ze mnie spodenki. Niall zamknął mi usta dłonią, gdy największa część przedmiotu weszła we mnie od tyłu. Krzyczałam i płakałam, leżąc na kolanach Liama, gdy wkładał to we mnie do końca. Bolało jak cholera. To prawie, jakbym miała w tyłku patyk i oni o tym dobrze wiedzieli. Harry założył mi spodenki z powrotem, a Liam ordynarnie popchnął mnie znów w środek okręgu. Przygryzłam do krwi wargę, gdy zabawka weszła głębiej.
Na nieszczęście ból zaczął mijać, a zastępowała go przyjemność. Zamknęłam oczy i sapnęłam. Czułam na sobie spojrzenia chłopaków, i czułam jakbym była ich posiłkiem.
- Zagrajmy w genialną wersję "Zakręć butelką", połączoną z "7 minut niebie" - zadeklarował Harry - Soph, jesteś butelką. Za każdym razem kiedy upadniesz, a zaufaj mi, że tak się stanie, więc za każdym razem gdy upadniesz na któregoś z nas, będziemy mogli się z tobą zabawiać przez 7 minut. Nie masz prawa się odezwać, bo podwoimy czas. Akceptowane są tylko jęki.
- Ale...
Samochód przejechał przez kolejną dziurę, sprawiając, że sapnęłam z bólu i przyjemności jednocześnie. Moje ręce były związane z tyłu i nie mogłam złapać równowagi. Potknęłam się i upadłam na Zayna.
_____________________________________________________________________________
*butt-plug - nie wiedziałam jak to za bardzo przetłumaczyć, ale jest to "zabawka", którą wkłada się do tyłka. na wiki znalazłam takie zdjęcie <klik>  .

Teraz kilka rozdziałów, będzie niezłych. xd Będziecie zaskoczeni, co jeszcze chłopcy wymyślą :D
Następny dopiero w środę :[
KOCHAM WAS ♥